Ανθισμένο χρυσάνθεμο

Ο χρόνος διευρυνόμενος γενικεύεται στην ουσία του,
το νόημα της ύπαρξης αφοσιώνεται σε μια λέξη,
Κοινός άνθρωπος πλασμένος απο τη φύση του αποτρεπτού
μαγικά κοιτώντας τον ορίζοντα φωτίζεται σαν σκέψη


Σαν μια λέξη κυλά ο ήλιος στα χείλη του ορίζοντα
εγκλεισμένη μέσα στην αμφίκοιλη εσοχή του φωτός
με μια αμφίστροφη κίνηση ποιεί τη ζωή συνετά
μέχρι να συναντηθεί ξανά με τις αλγηδόνες του έρωτος


Δεν υπάρχει περισσότερη προσμονή από την αναμονή
για το χαμόγελο των χειλιών σου, που φέρεται σαν χρυσάνθεμο
στην ανθοδέσμη του κορμιού σου, διάλευκη, καλλωπιστική
αφιερώνοντας την αγάπη της ψυχής σε κάτι όμορφο


(επίσης 16/11/11)