Free hugs.....

Σήμερα μοιράζω εγώ αγκαλιές.. είναι η σειρά μου.. πονάω οταν βλέπω αγαπημένα μου πρόσωπα να στενοχωριούνται επειδή τους έτυχε μια απογοήτευση στη ζωή τους ή απλά νιώθουν να ασφικτιούν απο την μοναξιά τους.. αυτη την στιγμή θέλω να ουρλιάξω.. θελω να φωνάξω να ακουστώ μέχρι το άλλο άκρο της γής.. αρχίζω να βουρκώνω και ξέρω οτι τα μάτια μου δεν θα αντέξουν άλλο το φώς του υπολογιστή που αρχίζει να γίνετε όλο και πιο θολός.. σαν πίνακας του Πικάσο.. και μεσα εκεί αρχίζει να καθρευτίζεται σιγά σιγά η ψυχή μου... Τελικά πόσα δάκρυα κοστίζει ένα χαμόγελο?