Το ψέμα

Θυμάσαι μια μικρή αυλή;
κάπου σε ένα άγνωστο στους πολλούς μέρος.
Θυμάσαι το πέτρινο μονοπάτι;
με τις πορτοκαλιές να σε υποδέχονται δεξιά και αριστερά σου
όλα άρχισαν με ένα Em σε ένα όνειρο βαθύ
κορδέλες γύρω και χαρές στα αυτιά μου έφθαναν
και ήταν το δικό σου γέλιο η δική σου φωνή αυτή που τραγουδούσε
μια πρόταση που τελείωνε σε ένα B7.

Γύρω ήταν πολλοί, που να θυμάμαι τώρα, εγώ μόνο εσένα συγκράτησα στη μνήμη μου
καλά δεν έκανα; και λάθος να ήταν, ήταν γλυκό λάθος σαν ένα G που φοριέται και σ' απογειώνει.
Άλλοι χόρευαν άλλοι μεθούσαν, εγώ να ξαποστάσω ήθελα λες και κουράστηκα αλλά λέμε τώρα.. εδώ κλείνουμε μάτι.. και σε ένα παγκάκι κάθισα σιμά σου μπας και σε γνωρίσω παράξενο Bm μου

Από αγένεια κατέχεις γι' αυτό μου κρύφτηκες. Θες να παίξουμε κρυφτό; ε κρύψου πίσω από ένα F τι με παιδεύεις; εκεί που κρύβεσαι κάνεις τα δυο μου μάτια να δακρύζουν...
δεν είναι ότι μου κρύφτηκες, είναι ότι δε με καταλαβαίνεις..

Τα ψέματα τα Am τα λένε έλα να σου πω και εγώ ένα.. σαν κλείνω τα μάτια ποτέ δε θα ξαναδακρύσω...

Ανεμοχάδι

Ανάμνηση θα μείνει ένα χάδι από το γλυκό σου βλέμμα
μια λέξη από τα σιωπηλά σου χείλη
και ένα σ’ αγαπώ κρυφό που μου πες μια βραδιά στην ερημιά

(λαλα)

Και όταν ο αγέρας σου χαϊδεύει τα μαλλιά μην σταματάς
περπάτησε με βήμα στον ήχο της καρδιάς

(λαλαλαλαλαλαλαλαλα)

Τι να μου πουν τα μάτια σου που τόσο τα αγαπώ
τα γιορτάζω ανήμερα την μέρα που σε γνώρισα
την μέρα που η καρδιά μου άνθησε βελούδινο λουλούδι

(λαλα)

Και όταν ο αγέρας σου χαϊδεύει τα μαλλιά μην με ξεχνάς
ανεμοχάδι έγινα και τα πανιά του έρωτα φίλησα όταν σε αντίκρισα

(λαλαλαλαλαλαλαλαλα)

Πόσες αγκαλιές περάσανε κόρη, από τους θεούς που αγάπησες;
από τις λύρες που την μελωδία τους τόσο λάτρεψες;
νεράιδες αγάπες με χρυσόσκονη ραίνουν στον ύπνο σου τα όνειρα σου

(λαλα)

Και όταν ο αγέρας σου χαϊδεύει τα μαλλιά να αγαπάς
να ζητάς το χάδι.. του ανέμου ερωτικό σημάδι.

(τουρουρουρουρουυυυυυυυυυυυ)

Beautiful Girl

Τις τελευταίες μέρες ανακάλυψα πόσα πολλά πράγματα μπορεί να κάνει κάποιος με μια κιθάρα, έστω και ξεκούρδιστη. Το να μάθει κάποιος να παίζει είναι μεγάλη υπόθεση και εγώ είμαι ακόμα στην αρχή. Κάνω αρκετές ώρες πρακτική με τις χορδές και θα κάνω για αρκετό καιρό ακόμα. Το να μάθεις είναι ισάξιο με ένα ταξίδι που είτε θα σου φανεί μακρύ και αδιάφορο, είτε σύντομο και απολαυστικό, ταξίδι δηλαδή που αξίζει τον κόπο.

Την κιθάρα μου την έχω ονομάσει.. στο όνομα της οφείλω ευγνωμοσύνη και είναι συνώνυμο της ποίησης, της έμπνευσης, του ρομαντισμού και της αγάπης. Την λατρεύω και κάνει την καρδιά μου να φτερουγίζει.. της αφιερώνω το παρακάτω τραγούδι και την ευχαριστώ πολύ για τα απολαυστικά ταξίδια που μου χαρίζει.

υ.γ. οποιαδήποτε σύνδεση με πρόσωπα και γεγονότα του κειμένου είναι αποδεκτή :)

Στο(ν) αληθινό

Πως στο ταξίδι μου ξεχάστηκα και δε γύρεψα να σε δω αναρωτιέμαι
Στο φως τυλίχτηκα, ένα γύρω στον ήλιο των κυμάτων εκείνων τυραννιέμαι
Στα μάτια θόλωσα, στο νου φυγή θυμίζω.. δε γυρίζω
Έλα για λίγο να σε δω.. από ψεύτικο εαυτό κρατιέμαι.. δε σ’ απαρνιέμαι…

Πρώτο έτους

Χρόνια πολλά καλή χρονιά σε όλους και σε όλες! Το 2008 να είναι το καλύτερο έτος και το πιο εποικοδομητικό για τον καθένα σας ξεχωριστά :) μην ακούτε αυτά που λένε περι δίσεκτου έτους, είμαι αισιόδοξος.
Έχω καιρό να γράψω κάτι εδώ αλλά έλειπα στο χωριό μου και δεν είχα ίντερνετ, αποτοξινώθηκα για λίγες μέρες. Είχα πάει και στην Αθήνα για ένα διάστημα για να δω τον Γιάννη Χαρούλη στην μουσική σκηνή ΜΕΤΡΟ. Πέρασα υπέροχα και εγώ και η αγαπημένη παρέα μου!!!!
Τα λέμε σύντομα…