sunny note for you

Ο καιρός έξω θυμίζει καλοκαιρινή μέρα και έχω σκάσει στη ζέστη. Οι εμπειρίες μου συμπυκνώνονται σε τρία καλοκαίρια, πολλά συναισθήματα και πολύ ζέστη. Δεν θα πω κουβέντα για το πάπλωμα.. γιατί το καλοκαίρι το διπλώνω και το μαζεύω στο πατάρι. Ακόμα χειμωνιάτικος μήνας όμως και ενώ όλα είναι τόσο ξένα μέσα από την ιδεατή οπτική διόπτρα μου, δίχως το πάπλωμα και μόνο με ένα φανελάκι νοιώθω να με περικυκλώνει η ζέστη κάποιου θερινού μήνα τόσο μακρινού όσο και η τελευταία φορά που έγραψα για πορφυρά φεγγάρια.



Σαν να ήταν χτες θέρος, λοιπόν, μια αύρα ζεστή έγινε κυκλώνας γύρω μου και ότι πιο όμορφο έχω νοιώσει ποτέ, ξαναγεννήθηκε από την στάχτη του. Τα γράμματα συνταχτήκαν οι προτάσεις μπήκαν στη σειρά και το ελέγχω για όσο μπορώ ακόμα.
Σε όσα γράφω πιο πάνω και το κουράζω, ένα θέλω να πω μόνο.. η ατμόσφαιρα γύρω μου μου θυμίζει ότι πιο γλυκό.. ότι πιο όμορφο έχω νοιώσει ποτέ στη ζωή μου…
Ότι πιο απατηλό……

μόνοι ή monoi ;

Χωρίς πολλά πολλά ένα θα πω.. αυτή η μέρα υπάρχει για να μας θυμίζει πόσο μόνοι είμαστε ή νιώθουμε.
Τι θέλετε τέτοιες επετείους; Δεν ξέρετε ότι ο έρωτας και η αγάπη δεν γιορτάζει μόνο μια μέρα αλλά κάθε μέρα με εσωτερικό για τον καθένα τρόπο;
Ναι είμαι μόνος αλλά.. όχι δεν αισθάνομαι σε καμία περίπτωση μπακούρι.
Να μια ωραία συμβουλή.. ''και όταν πονάς να χαμογελάς''

Όχι! Αυτό που έγχρωμα λάμπει στις ψυχής μου το μοτίβο ποτέ δεν θα πεθάνει!

Το χαμένο link

Είναι σωστό αυτό που λένε ότι όταν χάσεις κάτι τότε μαθαίνεις να το εκτιμάς.
Έχασα τα κλειδιά μου

Φεύγω το πρωί για την σχολή.. όχι πολύ κρύο αλλά αρκετή συννεφιά. Λέω θα βρέξει; Δε θα βρέξει; Αν χιόνιζε καλύτερα θα ήτανε αλλά που.. όταν φεύγω για διακοπές χιονίζει εδώ όπως φέτος τα Χριστούγεννα ας πούμε. Παίρνω το αστικό, κόσμος, βλέπεις πρωινή ώρα όλοι τρέχανε στη δουλειά τους.. λαχανιασμένοι. Μετά από αρκετές στάσεις και την φωνή που ανακοινώνει τις στάσεις να μου έχει σπάσει τα νεύρα φτάνω κέντρο.. 45 λεπτά νωρίτερα.

Δεν το ήθελα απλά έτυχε.. τι να κάνω ας πάω μια βόλτα να χαζέψω δεξιά αριστερά. Έριξα αρκετό περπάτημα.. γύρισα την Αριστοτέλους, την παραλία, τον λευκό πύργο, την Ναβαρίνου, την καμάρα και έφτασα στη σχολή μου.

Έκανα ότι έκανα και είπα να γυρίσω πίσω αλλά κάπου μου έπεσαν τα κλειδιά μου.. ε ναι μη γελάτε είμαι χαζοβιόλης :P γύρισα όμως και με τον κλειδαρά άνοιξα.. τώρα θα μου πεις εκτίμησες τα κλειδιά σου; Όχι, έχασα μια καρδιά και ξέχασα να περνάω καλά. Και σήμερα με την βόλτα που έκανα και κοιτώντας ψηλά θυμήθηκα κάτι.. βάλε στόχο το φεγγάρι. Ακόμα και αν αποτύχεις θα βρεθείς ανάμεσα στα αστέρια.
Ας χαθούμε ανάμεσα στα αστέρια λοιπόν. :)

Πάντα

Εξαιρετικές οι επιλογές σας…


THE CURE - Where the birds always sing

Φύγε μακριά

Φαντάσου ένα κουτί που δεν έχει πάτο. Τι θα μπορούσε να έχει στο εσωτερικό του άραγε; Τιποτα! Σωστα. Φαντάσου μια κιθάρα δίχως χορδές. Τι ήχο θα μπορούσε να βγάλεί; Φαντάσου να υπήρχε μια χώρα με ένα μόνο κάτοικο,ποίον θα μπορούσε άραγε να αγκαλιάσει;
Αισθανομαι μόνος και κενός.. αδειος χωρίς περιεχόμενο χωρις λέξεις να με χαρακτηρίζουν χωρις φωνη, χωρις έμπνευση, χωρίς πνοή, χωρίς ζωη, χωρις, χωρις,χωρις.. χωρις εσένα.
Θα ήθελα κάποια μέρα να εξαφανιστώ γιατι νιώθω ότι δεν ανήκω εδώ.. όχι πραγματικά θα εξαφανιστώ και δεν θέλω να με βρεί κανεις.. τα λέω και είμαι νηφάλιος αυτή τη στιγμη..
Θυμάμαι και φέρνω στη μνήμη μου γεγονότα και μνήμες που αισθάνθηκα στο περιθώριο από κάποια άτομα.. νιώθω ότι εκεί ανήκω.. ότι ενοχλώ τους πάντες δίπλα μου.. δεν νιώθω καλά..
Θέλω να μιλήσουμε
Δεν μου δινουν το δικαίωμα να πώ δυό πράγματα που θέλω.. ούτε να με ακούσουνε ούτε να με δούνε.. η ύπαρξή μου κάνει κακό σε κάποια άτομα.. έτσι νιώθω.. υπαρξιακά οι αλλοι γύρω μου νιώθω να ζητάνε την εξώντωσή μου.. μόνο αυτό το δικαίωμα μου αναγνωρίζουν..
Δεν με καταλαβαίνεις
Τα απλά πράγματα παραμένουν απλά όσο και αν οι αλλοι προσπαθούν να με πείσουν ότι είναι περίπλοκα.. δεν έχω προβλημα με τον εαυτό μου.. οι άλλοι έχουν πρόβλημα με τον εαυτό μου..
Τώρα είναι η μεγάλη στιγμή της φυγής..
Το σκάμε;

By the sea...

Δεν είμαι καλά...
νιώθω πολύ άσχημα...
:(
:(
:(
:(