Έτος 2342

Τον 21ο αιώνα η ανθρωπότητα άρχισε να ανακαλύπτει ότι το τέλος της ήταν κοντά. Ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα η επίδραση της τεχνολογικής άνθησης αποτέλεσε γάγγραινα για το περιβάλλον της γης (σχετικά τρισδιάστατα ολογράμματα θα έχεις δει για τα οικοσυστήματα του περιβάλλοντος). Την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα οι άνθρωποι γνώριζαν και προέβλεψαν ότι μεγάλες εκτάσεις γης θα ερημοποιηθούν και οι μεγάλες κλιματικές αλλαγές θα εξαφανίσουν από το πρόσωπο αυτού του κόσμου χιλιάδες είδη ζωής.

Το βιοτικό επίπεδο της ζωής των ανθρώπων έπεσε στο κατώτατο επίπεδο. Οι φτωχοί στον κόσμο μετρούνταν σε εκατομμύρια και αργότερα σε δισεκατομμύρια. Η δαμόκλειος σπάθη έπεφτε σιγά σιγά στα κεφάλια των απογόνων εκείνων που έφεραν την βιομηχανική επανάσταση σαν θεία τιμωρία. Σαν τιμωρία για την προσβολή του Θεού. Πως μπορούσε ο άνθρωπος να παραβιάσει το μυστικό συρτάρι του Θεού και να κοιτάξει στα κρυφά το σχέδιό με το οποίο δημιούργησε τον κόσμο; Η μεγαλύτερη ιεροσυλία όμως ήταν ότι η γνώση πέρασε στην πολεμική βιομηχανία. Όπλα μαζικής καταστροφής. Η ανθρωπότητα ξεπέρασε τα όρια.

Παράλληλα νέοι κόσμοι ανακαλύφθηκαν. Πρώτα το φεγγάρι της γης και μετά οι κοντινοί πλανήτες ένας προς ένας απέκτησαν βάσεις και φιλοξένησαν τους πρώτους ανθρώπους στα μέσα του 22ου αιώνα όταν τα πράγματα ήταν στο χειρότερό τους σημείο στη Γη.

Αν και ο κόσμος βυθιζόταν σταδιακά στον πόνο και στη δυστυχία η τεχνολογική επανάσταση ποτέ δεν σταμάτησε. Πολλές οι καινούργιες εφευρέσεις. Χωρομεταφορείς, διαστημόπλοια καμπύλωσης χώρου, επικοινωνίες τέταρτης διάστασης, γεννήτριες ανανεώσιμης ενέργειας, και πολλά άλλα. Σήμερα γνωρίζουμε βεβαίως ότι όλα βρίσκονται στο ανώτατο επίπεδό τους και ότι η τεχνολογία έπαψε πια να εξελίσσεται.

Ο 22ος αιώνας ήταν ο χειρότερος αιώνας από καταβολής κόσμου. Φαινόμενο του θερμοκηπίου, ερημοποίηση, τοξικότητα των υδάτων, κατακλυσμοί, φτώχια, λιμός, οδήγησαν στον αφανισμό του 80% του πληθυσμού της γης που όλο και ελαττωνόταν τα προηγούμενα χρόνια. Η καταστροφή συνεχίστηκε τον 23ο αιώνα και το 2216 είχαν απομείνει στον κόσμο μόλις 1δις 400 εκ. άνθρωποι. Τα τεχνολογικά θαύματα είχαν κάνει βιώσιμο ήδη τον πλανήτη Άρη και την Αφροδίτη όχι όμως και τον δορυφόρο της Γης αφού το υπέδαφος του δεν το επέτρεπε. Τα επόμενα χρόνια οι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν σε υπόγειες βάσεις στη γη και σε αυτούς τους πλανήτες. Η τεχνολογία μπορούσε να εγγυηθεί την ευημερία και την βιωσιμότητα μακριά από το φυσικό περιβάλλον όπως το γνώριζαν μέχρι τότε.

Το δεύτερο μισό του 23ου αιώνα είναι γνωστό ως "σωτήρια περίοδος" ή "ασημένιος κύκνος" κατά το οποίο η φυσική πραγματικότητα μετατράπηκε σε εικονική πραγματικότητα. "Ευφυής αυτοματισμός" ήταν ο καινούργιος όρος που επικρατούσε και επικρατεί κατά τον οποίο όλα κινούνται από μια ευφυΐα μιας μηχανικής ρομποτικής κατασκευής. Ζούμε πια υπογείως μέσα σε ατομικά "σπιτάκια" ας πούμε. Όλοι οι άνθρωποι είναι πια ευτυχισμένοι. Δεν υπάρχει ούτε πείνα ούτε αδικία ούτε χρειάζεται να δουλεύει κανείς για να ζήσει όπως στην αρχαιότητα. Έχουμε πρόσβαση σε ότι θέλουμε (γνώση, υγεία, επικοινωνία, διασκέδαση) μέσω της εικονικής πραγματικότητας.

Ακόμα και αυτόν τον αρχαίο Θεό τον έχουμε ξεχάσει πλέον και όποιοι έχουν ακόμα την ανάγκη να πιστεύουν σε κάτι ανώτερο προσεύχονται στην ευφυΐα του κύκνου( έτσι λέγεται ο αυτοματισμός που φροντίζει πια την ανθρωπότητα). Και να σκεφτείς ότι το όνομα "κύκνος" παραπέμπει σε ένα ξεχασμένο είδος πτηνού που ζούσε κάποτε πάνω στη γη.

Το σύστημα αυτό μπήκε σε εφαρμογή περίπου το έτος 2342. Τα επόμενα χρόνια κάποιοι συνέχισαν να μετράνε τα έτη που περνούσαν αλλά και αυτοί κάποια στιγμή βαρέθηκαν. Τι να το κάνεις αφού το ζητούμενο έχει επιτευχθεί. Η τέλεια κοινωνία. Και ο χρόνος έχει πια σταματήσει. (...)