Σαν κόκκινο...

Μέσα από τοίχους αλτρουιστικούς τα χρώματα κάνουν αντίθεση στην πιο φωτεινή σκέψη μιας μελαγχολικής ημέρας που πέρασε. Έμοιαζε με κοπέλα στα κόκκινα ντυμένη με ματιά που κοίταζαν ευθεία στα δικά μου. Ο δρόμος δεν εμπόδισε να ντύσει το κορμί της και την αντανάκλαση της στην βιτρίνα που γύμνωνε μια κούκλα που προσπαθούσε να σου μοιάσει.. γερασμένη από υλικά φτιαγμένη μιας μηχανορραφίας που ματαιώνει την ομορφιά μου.

Αξίζει να υπάρχει το χάλασμα αυτό κάπου εδώ στην πορεία που διαγράφω σε αυτή την πόλη. Αξίζει αυτή η φωτογραφία να ζητά το δικό μου βλέμμα να κοιτάξει όχι γιατί το καλοκαίρι πέρασε αλλά γιατί άφησε και φέτος χρώματα στην καρδιά μου όπως ο χρόνος σε τούτο δω το χάλασμα.

Είσαι όμορφη...