Συγγνώμη που καιρο εχω να γραψω στο ιστολογιο μου, αλλα εχω μια σοβαρη ασθένια που με εχει κανει να μην εχω ορεξη να ασχοληθώ με πολλα πραγματα που αγαπούσα και συνεχίζω να αγαπω.
Γυρισα πριν λίγο απο μια συναυλία και ανακάλυψα για άλλη μια φορα ποσο σημαντικό είναι να μοιράζεσαι την ζωή σου με καποιον που μπορει να γεμίσει για λίγο την αγκαλιά σου και να τραγουδίσει μαζί σου ένα στιχάκι. Κρίμα που όλο αυτο δεν θα καταφέρω ποτε να το ζήσω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου