Όμορφος μου κύκνος

Όμορφος κύκνος γεννιέται στη ζωή, ευαισθησία..
Άσπρο σύννεφο και γλιστρά στον άνεμο η ψυχή,
θερινή ,ζεστή, ρόδινη σαν ηλιοβασίλεμα.
Ομφή φωνή από τα χείλη της, ποίημα τραγουδάει.

Η λίμνη σου ενδιαίτημα συναισθημάτων
υγραίνει τα λευκά φτερά σου εμπνέοντας σε
αιωρήσεις πλεκτές στους στίχους των γλυκών ασμάτων
που μητρικά σου ψιθυρίζουν, νανουρίζοντάς σε.

Είσαι όναρ που το φευγιό της ζωής μου ηρεμεί
όπως ξεδιψάει η μέρα από τα χρώματα.
Λευκό μαντίλι που κυματίζει φιλημένο, ελαφρύ
και η νύχτα σ’ αγαπά που υπάρχεις στα αρώματα

Στα πλατιά φτερά σου η αγκαλιά αιδεστική
σε πορφυρά άνθη θα καμώνει την συστολή της.
Στο κήπο σου κάθε ευχή ανθίζει αληθινή
Της νιότης κύκνε, της ζηλευτής αθάνατής σου ήβης.