Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Χορός και συναυλία




Χτες ήταν μια συναυλιακή μέρα για μένα. Βρέθηκα με φίλους στο θέατρο Γης για να ακούσουμε τα υπέροχα τραγούδια του Σωκράτη Μάλαμα, μερικά από τα οποία συνόδευσε με την φωνή της η Μαρίνα Δακανάλη. Ο χώρος ασφυκτικά γεμάτος με κόσμο που αγαπάει αυτού του είδους την μουσική, πολλοί από του οποίους είχαν έρθει από μακριά.
Χάρηκα πολύ που ένιωσα για λίγο απελευθερωμένος και ένωσα την φωνή μου με το πλήθος. Τραγουδήσαμε και χοροπηδούσαμε όλη την ώρα και δεν αφήναμε κανένα στην ησυχία του. Τα νερά οι μπύρες και οι ρετσίνες έδιναν και έπαιρναν και όλοι μα όλοι τελειώσαμε την βραδιά μας λουσμένοι στο αλκοόλ. Κάποιοι δεν κρατήθηκαν και έριξαν μερικές "σταγόνες" στη σκηνή με αποτέλεσμα να ξενερώσει ο Μάλαμας μιας και υπήρχαν καλώδια εκτεθειμένα και εγκυμονούσε πρόβλημα βραχυκυκλώματος και κάποιος μπορεί κάποιος να πει ότι αυτή η συμπεριφορά είναι ασέβεια προς τον καλλιτέχνη. Δεν πειράζει, συγχωρεμένα τα παιδιά.
Σίγουρα σε κάποια συναυλία της επαρχίας τα πράγματα θα είναι πιο ήρεμα και ο Μάλαμας θα έχει περισσότερη όρεξη, αλλά χτες είχαμε ανάγκη να ξεσαλώσουμε.



Και τώρα να μια καλή επιλογή για κάποιον που θέλει να περάσει ευχάριστα το απόγευμα της Κυριακής



Η Σχολή Χορού Φυλλίς Μάντζιαρη παρουσιάζει την ετήσια παράσταση της σχολής στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και αξίζει την προσοχή μας μιας και το πρωτογενές υλικό της δημιουργίας είναι τα όνειρα, η ελπίδα, η αγάπη, η στοργή και άλλες αξίες και αρετές που βρίσκονται σε αυτό τον κόσμο διασκορπισμένες και ενίοτε κρυμμένες πίσω από τους εαυτούς μας (που αγωνίζονται για την αυτογνωσία), αλλά και μέσα στα πνευματικά μας έργα που στόχο έχουν σε κάποιες σημαντικές για μας στιγμές, να αγγίξουν την ψυχή μας και να νιώσουμε καλύτερα. Κάτι που το επιτυγχάνει αυτό σε μεγάλο βαθμό είναι ο χορός. Έτσι λοιπόν την Κυριακή θα πάω να απολαύσω την παράσταση που με τόση αγάπη και όρεξη έχει στηθεί και την προτείνω σε όποιον βρίσκεται στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Να πω τελειώνοντας ότι καλό είναι να στηρίζουμε προσπάθειες τέτοιου είδους που στόχο έχουν την πνευματική διαπαιδαγώγηση των παιδιών αλλά και των μεγαλύτερων και να τις επιλέγουμε. Όποια παιδεία λαμβάνει ένα παιδί στο σχολείο είναι στείρα όταν δεν συνδυάζεται με όλα αυτές τις τέχνες που ασχολούνται με την πνευματική δημιουργία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: