....

Δεν θα πω πολλά μόνο αυτά τα λίγα. Είναι πολύ άσχημο όταν σε ξεχνάνε τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Δεν με πειράζει η απόρριψη αλλά πολύ περισσότερο η αδιαφορία και το γεγονός ότι με πετάει σαν να είμαι σκουπίδι.
Είμαι πολύ στενοχωρημένος και θλιμμένος και θαύμα είναι που βρήκα 2 λεπτά ηρεμίας για να γράψω ετούτα. Παραμένω κλεισμένος και κλειδωμένος στο δωμάτιό μου, χωρίς φαί από το απόγευμα της Παρασκευής. Σε όποιον με ζητήσει να του πείτε ότι δεν θέλω να δω και να ακούσω κανένα, ίσως μπαίνω και γράφω τίποτα σε αυτό το blog. Υπολογίζω αύριο το πρωί να κλείσει και το κινητό μου από μπαταρία, δεν θα το ξανανοίξω.
Επιστρέφω στο μόνο που με αποδέχεται και με παρηγορεί σε τούτη τη ζωή, στη θλίψη μου…