Είναι κάποια πράγματα που με πνίγουν.. Γιατί αποστρέφονται από μένα; Τι τους έχω κάνει; Γιατί είναι απόμακρη και τόσο κρύα με 'μένα ενώ με τους άλλους όχι; Μου λείπει ένα βλέμμα που δεν μου το έδωσε ποτέ και ένα όνειρο που μου υποσχέθηκε στον ύπνο μου ότι θα το εκπληρώσει.. πριν με πληγώσει…
Μοίρα, στα φανάρια μη με σταματάς
Το βλέμμα να μου κρατάς
Μη πέσω
Να ‘μαι όρθιος
Ζωντανός
Ν’ αντέξω
Ν' αντέξω,
Κράτα μου το χέρι…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Συχνά η αυτοεικόνα που έχουμε είναι η εικόνα που θεωρούμε ότι έχουν οι άλλοι για μας... Γιατί να σε αποστρέφονται οι άλλοι αν εσύ δεν αποστρέφεσαι τον εαυτό σου;
Κοίμησε τα φαντάσματα και ζήσε εσύ που 'σαι ο ζωντανός. Κοίτα τον κόσμο απλά για αυτό που είναι...
Και κάπου εδώ αρχικά θα έλεγα ότι κάνεις λάθος, ότι τα πράγματα είναι ανάποδα και ότι η εικόνα που έχουν οι άλλοι για μας διαμορφώνει την αυτοεικόνα μας, αλλά επειδή σε μπέρδεψα λίγο και σωστά θα σκέφτεσαι ότι λέμε τα ίδια πράγματα, θα σου πω ότι συμφωνώ, δεν πρέπει να βασιζόμαστε στην εικόνα των άλλων γιατι πολλές φορές είναι υποκειμενική και λάθος. Ας κρατήσουμε λοιπόν την εικόνα που έχουν για μας τα άτομα που μας αγαπάνε :)
Δημοσίευση σχολίου